Ναι άλλοι το λένε το "μικρόβιο" του θεάτρου, εγώ το λέω "φλόγα"! Το θέατρο φωτίζει τη ζωή μου!

Έτσι το νιώθω σαν μια φλόγα μέσα μου, που πότε γίνεται φλογίτσα μικρή γλυκιά και τρυφερή και πότε γιγαντώνεται θεριεύει και με κυριεύει κάνοντας με να ονειρεύομαι!

Το θέατρο φωτίζει την ζωή μου!
Έχει συμβάλει σε πάρα πολλά πράγματα και με έχει καθορίσει!
Με απλά λόγια με έχει κάνει, αυτό που είμαι!
Το θέατρο είναι κίνηση, συγκίνηση, ενέργεια!
Το θέατρο κυλάει στο αίμα μου!
Είναι κομμάτι της ρίζας μου!!!

Αυτό τον καιρό που διανύουμε τη δεύτερη καραντίνα, κατάλαβα ότι το θέατρο έχει βοηθήσει πολύ πολύ μα πάρα πολύ… και στην καθημερινότητα μου!

Νιώθω ότι άμα δεν είχα την δυνατότητα να "παίζω" δημιουργικά μέσω της υποκριτικής τέχνης, του αυτοσχεδιασμού, ότι μπορεί να μην είχα τρόπο να εκφράσω, να εξωτερικεύσω όλα όσα νιώθω!!!! Τα συναισθήματα… για μένα αυτό είναι πολύ σημαντικό πράγμα, χωρίς αυτά δεν μπορείς να καταλάβεις τι νιώθει ο άλλος ούτε καν τι νιώθεις, ποιος είσαι εσύ, ο ίδιος σου ο εαυτός!

Ευτυχώς, έστω και μέσα από τα διαδικτυακά μαθήματα που κάνουμε τώρα τα Σάββατα, κρατιόμαστε σε επαφή με τα παιδιά της ομάδας! Αυτά και αν με βοηθάνε, με αναζωογονούν μπορώ να πω! Είναι έστω και αυτό μια διέξοδος, ζωντανεύω… δεν ξέρω πώς να σας το πω!!!
Γίναμε και πιο δημιουργικοί, στην ομάδα μας μπήκαν και ο Άγγελος από την Γερμανία και ο Αντώνης από τα Ν. Μουδανιά, από την Χαλκιδική…

Να και κάτι καλό! Γίναμε εφευρετικοί! Ή πιο απλά σκεφτήκαμε κάτι που τόσο καιρό πριν δεν θα είχαμε σκεφτεί! Επίσης με αφορμή την καραντίνα, ανακαλύψαμε και πιο κινηματογραφικούς δρόμους! Πάντα να βρίσκεις και να βλέπεις το καλό, που λέει και η μαμά μου!

Το θέατρο ήταν πάντα μέσα στη ζωή μου, δύο φορές την εβδομάδα τουλάχιστον και τώρα με την προετοιμασία για το καλλιτεχνικό γυμνάσιο και τρεις φορές! Βρισκόμασταν στο μικρό μας χώρο στο Azima Cultural Art Space με μεγάλη λαχτάρα, να ετοιμάσουμε την παράσταση που περιμέναμε ολόκληρη χρόνια… λες και σταμάταγε ο χρόνος!!!!!

Φέτος, δηλαδή πέρσι πια μιας και είμαστε στο 2021 πλέον, δυστυχώς, δηλαδή το 2020 τα πράγματα έγιναν πολύ χειρότερα από ότι περίμενα και δεν καταφέραμε να κάνουμε μία παράσταση όπως φανταζόμουνα κλείνοντας το δημοτικό για κάποια παιδιά από την ομάδα που πήγαν γυμνάσιο…! Εύχομαι φέτος τον Ιούνιο που τελειώνω και εγώ το δημοτικό να καταφέρουμε να κάνουμε παράσταση! Κορωνοϊέ το νου σου θα στη φέρουμε! Κάτι θα σκεφτούμε! Έστω και ιντερνετικά!

Μμμμμ γιατί όχι! Και που ξέρετε…? Μπορεί και να το μοιραστούμε μαζί σας!
- "Μαμάααααα, μπαμπάαααα μου ήρθε μια ιδέα!"

To be continued!!!

Μεγάλο φιλί και μπόλικη αγάπη στέλνω!
Ελισάβετ